ISLAM SUNNI

 

Deobandi ialah sebuah gerakan kebangkitan Islam Sunni berasaskan mazhab Hanafi yang dibentuk pada akhir abad ke-19 di sekitar Madrasah Darul Uloom di Deoband, India, asal nama, oleh Muhammad Qasim Nanautavi, Rashid Ahmad Gangohi, dan beberapa yang lain, selepas Pemberontakan India pada 1857–58. Pergerakan ini mempelopori pendidikan keilmuan agama melalui Dars-i-Nizami yang dikaitkan dengan ulama Firangi Mahal yang berpangkalan di Lucknow dengan matlamat untuk memelihara ajaran Islam dalam pemerintahan kolonial. Sayap politik pergerakan Deobandi, Jamiat Ulema-e-Hind, ditubuhkan pada tahun 1919 dan memainkan peranan utama dalam gerakan kemerdekaan India melalui penyebaran doktrin nasionalisme komposit.